Mijn naam is Milena Paladino. Ik woon met mijn man Antonello en onze twee jongens (Giacomo en Ryszard) in Reggio Calabria in het zuiden van Italië. Ik ben geboren en getogen in Polen. Nadat ik was afgestudeerd in kunstgeschiedenis aan de universiteit van Poznan, nam ik de beslissing om 1200 mijl van mijn familie en vrienden naar Italië te verhuizen volgens de stem van mijn hart. Ik verliet mijn oude leven om een nieuw leven te creëren in het land dat ik alleen kende door zijn kunst. Ik moest alles vanaf het begin beginnen en misschien was het het eerste dat me hielp om beter te begrijpen wat ik echt wil doen in mijn leven.
Ik heb altijd geweten dat ik niet gemaakt ben voor een reguliere kantoorbaan, omdat ik van dit nogal verlegen soort persoon ben. Ik wilde iets creatiefs en betekenisvols doen. Toen mijn zoon Giacomo werd geboren, begon ik tekeningen voor hem te maken, vooral die met dieren omdat het zijn favoriete onderwerp was. Op een dag kwam de gedachte in me op dat ik meer kon doen dan alleen tekenen. Ik besloot het eens te proberen en vroeg mijn schoonmoeder om me te leren naaien. Het is vreemd voor mij om nu te denken dat ik in het begin niet eens wist hoe ik een naaimachine moest gebruiken. Zijn aanwezigheid is echter altijd in mijn leven geweest. Van kinds af aan zag ik mijn oma vaak gebogen over de naaimachine dingen doen die voor mij als klein meisje altijd een mysterie waren. Ik kon me nooit voorstellen dat ik na zoveel jaren mijn eigen manier van creativiteit zou vinden via de tool die ik lange tijd als "ingewikkeld" beschouwde. Mijn zoon liet me zien dat alles wat ik doe een doel heeft als het met liefde en passie wordt gedaan. Ik begon poppen te maken voor mijn zoontje. Hij was mijn eerste inspiratie om iets te creëren. Zo werd Milipa geboren.
Ik begin meestal met een idee van een speeltje in mijn hoofd. Vervolgens zet ik dit idee om in een tekening. Soms maak ik veel schetsen voordat ik tot een definitief ontwerp kom. Ik ben mijn eigen grootste criticus, een overdreven perfectionist. Aan het einde hoeft de voltooide tekening alleen maar te worden omgezet in een echt object, waarbij in dit proces natuurlijke stof, naaimachine en mijn eigen handen worden gebruikt voor borduurdetails.
Voordat ik een van mijn speelgoed maak, probeer ik me een scène voor te stellen die zal plaatsvinden wanneer het speelgoed aan zijn nieuwe kleine eigenaar wordt gegeven. Naast de voor de hand liggende vraag die ik mezelf stel over hoe er mee gespeeld kan worden of dat het veilig is voor een klein kind. Ik vraag me ook af waar het zal worden geplaatst - op het bed, de plank, of misschien zal het aan de muur hangen? Het helpt me te begrijpen wat voor soort vorm ik wil bereiken.
Esthetisch aspect is erg belangrijk voor mij in mijn ontwerpen. Ik wil dat mijn speelgoed de bron van vreugde is voor kinderen in de speeltijd en ook een input is om de wereld van uniciteit te ontdekken. Ik geloof echt dat goed gemaakt speelgoed "met een ziel" onze kinderen kan vormen en hen kan openen voor de wereld van schoonheid, waarden en betekenissen - zoals elke kunst dat doet. Soms kan een bepaald object ons in deze vreemde staat van verdoving achterlaten, die slechts door één woord kan worden verklaard - magie. Dit is wat ik wil dat mijn speelgoed is voor degenen die het ontvangen. Ik wil dat ze magie zijn voor je kleine meisje en voor je kleine jongen, en hen helpen de wereld te ontdekken en zichzelf te ontdekken. Als je volwassen bent en je houdt mijn speelgoed in je handen, zou ik graag willen dat ze je herinneringen brengen aan je eigen jeugd en aan wat je hebt gedroomd toen je een kind was. Want plezier vinden in een speeltje hoeft niet per se geassocieerd te worden met het spelen met hen. Daar geloof ik echt in!
My name is Milena Paladino. I live with my husband Antonello and our two boys (Giacomo and Ryszard) in Reggio Calabria in the South part of Italy. I was born and raised in Poland. After I graduated in History of Art at University in Poznan, I took decision to move 1200 miles away from my family and friends to Italy following the voice of my heart. I left my old life to create new one in the country that I knew only through its Art. I had to start everything from the beginning and maybe it was the first thing that helped me to understand better what I really want to do in my life.
I always knew that I am not made for regular office job, because I am from this rather shy kind of person. I wanted to do something creative and meaningful. When my son Giacomo was born, I started doing drawings for him, especially those with animals because it was his favorite subject. One day it came to my mind a thought that I could do more than just drawings. I decided to give a try and asked my mother in law to teach me sewing. It is strange for me now to think that at the beginning I did not even know how to use a sewing machine. Its presence however has always been in my life. Since I was a child, I watched my grandmother often bent over the sewing machine doing things that for me as a little girl were always a mystery. I could never imagine that after so many years I will find my own way of creativity through the tool that for long time I considered as “complicated”. My son showed me that everything I do has a purpose if it is done with love and passion. I started to make puppets for my little boy. He was my first inspiration to create something. This is how was born Milipa.
I start usually with an idea of a toy in my head. Then, I transform this idea into a drawing. Sometimes I make many sketches before arriving at a final design. I am my own biggest critic, being an exaggerating perfectionist. At the end, the finished drawing needs only to be transformed in real object, using in this process natural fabric, sewing machine and my own hands for embroidery details.
Before creating any of my toys, I try to imagine a scene that will take place when the toy is given to its new little owner. Besides the obvious question that I ask myself about how it can be played with or if it is safe for a little child. I ask myself also where it will be put - on the bed, shelf, or maybe it will hang on the wall? It helps me understand what kind of shape I want to attain.
Aesthetic aspect is very important for me in my designs. I want my toys to be the source of joy for children in playtime and also an input to discovering the world of uniqueness. I truly believe that well-made toys “with a soul” can form our children, opening them to the world of beauty, values and meanings - as any art does. Sometimes a particular object can leave us in this strange state of stupor, which can be explained only by one word – magic. This is what I want my toys to be for those who receive them. I want them to be magic for your little girl and for your little boy, helping them discover the world and discover themselves. If you are an adult and you hold my toys in your hands, I would like that they bring you memories of your own childhood and of what you have dreamed off when you were a child. Because finding joy in a toy does not necessarily have to be associated with playing with them. I truly believe in that!